برگزیدگان اانجمن فیلم کوتاه ایران

‍وسط جار و جنجال های سیاسی مداوم این سرزمین که تهش از هر طرفی که آدم به هر مسیری که نگاه می‌کنهمی‌تونه انتهای شب رو ببینه این روزها داره سریالی پخش می‌شه که حکم یک ستاره ی پرنور، زیبا و کم نظیر رو در دل انتهای یک شب هولناک داره راستش فکر می کنم این سریال انقدر سهل و ممتنع هست که نیازی به تعریف کردن نداشته باشه. اتفاقا معدود یادداشت‎‌هایی (به خاله بازی‌های اینایی که توو یوتیوب و اینستا ریویو فیلم و سریال‌ میکنن کاری ندارم) که سعی کردن به وجوه فنی سریال بپردازن دچار اشتباهات بنیادینی در فهم اون شدن. چنانچه مثلا در این یادداشت نویسنده این مساله رو در نظر نگرفته که قصه خیلی به معنای کلاسیکش شاهپیرنگ محسوب نمیشه. در نتیجه اصولا با الگوی اشتباهی پایلوت سریال رو بررسی کرده (البته شاید هم بشه بهش حق داد. صرفا از اپیزود اول لحن کلی سریال رو نمیشد متوجه شد). به هر حال، اون چیزی که این اثر رو بنظرم تا اینجا ( امیدوارم سریال با همین کیفیت بتونه ادامه بده) به یکی از مهمترین سریال های تاریخ نه چندان طولانیه شبکه نمایش خانگی در این ‌تبدیل میکنه اینه که: هشدار: از اینجا به بعد نمیشه گفت خط اصلی داستان لو میره، ولی به هر حال به یک جزییاتی از داستان اشاره میشه که شاید دوست داشته باشد خودتون اول با اون‌ها مواجه بشید. سریال از هیچ اتفاق عجیب غریبی استفاده نمی کنه. حداقل تا اینجا، نه کسی کسی رو کشته. نه کسی به کسی تجاوز کرده. نه با داستان دزدی سروکار داریم و نه توطئه ای در کاره. همه چیز عین اتفاقات روزمره ای هست که اطرافمون می بینیم و این معجزه سریاله. به جای اینکه بار رو بزاره روی پیرنگ و یک خط روایی شلوغ و پراتفاق طراحی کنه، این جرات و این توانایی رو داشته که کنار شخصیت‌ هاش که کاملا انسان هایی, ...ادامه مطلب